Ik ben verliefd.......

Stel hé, je word verliefd. Zo ver weg.. niet bij elkaar kunnen zijn. Wat als ik straks 7739 km verderop zit? Hoe ga je dat in Nederland uitleggen? Ga je dan emigreren? Hoe ga je daar mee om? Wat ga ik doen met mijn Nederlandse vriend? Tja, dat is mij overkomen.... hmmmm

Ik ben verliefd, verliefd op Suriname. Van de 4 maanden zijn er nog 2 weken over.. Het liefst denk ik hier niet aan, blijf ik hier. Koop een huis met de meiden, desnoods in het binnenland.. We hebben geen stress, kletsen met iedereen en komen een keer op een afspraak wanneer we zin hebben. Verslapen ons perrongelijk-expres door een wekker heen en slepen elkaar om 2 uur snachts nog een keer uit bed om op ons gemakje nog even een discotheek te bezoeken. Eten hier en daar wat mee en maken onze eigen saoto soep.. Wat een leventje hier.. Ondanks de warmte en de moeheid komt alles op zijn tijd. Nu begrijp ik de uitspraak 'ik kom als de tijd rijp is'. Eindelijk een keer heb ik rust, geen stress en geen verplichtingen. Mensen verwachten niet te veel van me en ik ga mooi mijn eigen gang, prima! En dan... ga ik straks (om precies te zijn over 16 dagen) vlieg ik weer naar het koude Nederland. Waar ik als een Eskimo rond moet lopen, mijn haren in de ochtend als ijspegels aan mijn hoofd hangen, mijn vingers blauw worden en pijn gaan doen, ik 10 keer val met de fiets op weg naar de bushalte en iedereen al boos word om een bus die 2 minuten later komt dan geplant. Ik word al gek bij de gedachten dat iedereen zich in Nederland zo druk maakt en zo vaak zo negatief is over dingen. Mensen hebben nooit genoeg... en nee, dat had ik op mijn manier ook nooit toen ik nog in Nederland was. Hier hebben mensen letterlijk niks. Deze huizen zitten aan elkaar vast getimmerd met verrotte planken. Je hebt huizen waar je letterlijk alles door heen kan zien, huizen die van ellende uit elkaar vallen en echt echt niks hebben. En weetje wat ik nou zo mooi vind? Deze mensen zien het leven rooskleurig in, delen het liefst met iedereen die ze tegen komen en je bent altijd welkom. Gezinnen bestaan bijvoorbeeld uit zieke ouders en kinderen die bijvoorbeeld HIV besmet zijn en één kind van het gezin het geld binnen moet halen, hun gezin moet verzorgen en zelf nooit iets leuks kan doen.. Genoeg zulke dingen gehoord en meegemaakt. Deze mensen konden wij al blij maken om een keer wat mee te gaan drinken. Met een dankbaar gevoel verlaat ik dit land straks. Tuurlijk wil ik graag weer de mensen omhelzen die ik lief heb..... ik heb jullie heel erg gemist! Het is net alsof je 2 leventjes hebt opgebouwd.. Ik houd in mijn achterhoofd dat ik hier sowieso nog terug ga komen! De aankomende weken ga ik nog 8 dagen naar het binnenland en nog wat andere leuke dingen doen. Hierover probeer ik ook nog even tijd vrij te maken om wat te gaan schrijven!

Brassa uit Paramaribo!