Mijn aller eerste stage week!!!!

Maandag, dinsdag, woensdag en donderdag heb ik stage gelopen van 7 tot 3. Dus jawel... om 5 uur moesten we uit bed. Even snel douchen en hupsakee op de fiets.. Denk je op stage aan te komen met een frisse douchegel geur om je heen, neehoor. Alles behalve dat, je ruikt naar alle vieze uitlaatgassen die je je maar kan bedenken. Je moet hier ook gewoon tussen de auto's voor de stoplichten voorsorteren en dus tussen alle snel rijdende voertuigen zien te overleven. Niet alleen het zebrapad oversteken is hier vrije euthanasie, gewoon deelnemen aan dit hele verkeer is vrije euthanasie. Dit is nog steeds wennen, als je ook maar eventjes niet oplet word je zo omver gereden. Voetgangers lopen hier tussen de auto's door alsof het niks is, auto's zullen eens even laten zien hoe hard ze wel niet kunnen rijden en niet vergeten te toeteren!! Waar je tevens bijna een hartaanval van krijgt. Fietsers zoeken het maar uit en de opgevoerde scooters denken al helemaal dat ze alles kunnen maken. Chaos dus. Vooral gisteren (donderdag) was het helemaal erg. Samen met Romilda (een huisgenootje van me) weer op de fiets naar stage, en jahoor.... op ongeveer de helft (we moesten dus nog ongeveer een half uur fietsen) begaf haar fiets het. De ketting vloog eraf. Na wel geteld 18 keer haar ketting er weer te hebben opgezet kwamen we aan op stage... We waren natuurlijk ook weer zo slim om geen beltegoed op onze telefoon te hebben staan.. dus bellen voor hulp zat er niet in en weer terug naar huis was ook geen optie. Ach, hebben we dat ook weer een keer meegemaakt.

Nu lijkt het natuurlijk allemaal heel negatief, maar dit heb ik voor m'n stage allemaal we over. Vol goeie moed zijn we deze week begonnen.

Stichting Betheljada (mijn stage plaats) is een woning/ dagopvang voor kinderen met een beperking. Voor de geïnteresseerden > Op YouTube staat er een film van ongeveer 20 minuten over Betheljada. Er zijn hier 3 woongroepen en er is 1 kinderopvang. In Nederland zul je denken, je word op 1 groep ingedeeld en daar moet je dan de hele dag zijn. Neehoor, hier mag je gewoon overal zijn. Even helpen hier, even helpen daar.. als je maar overlegt. De medewerkers vinden vrijwel alles prima zolang je maar initiatief neemt en je best doet. We hebben deze week kennis gemaakt met alle medewerkers en de kinderen. We hebben deze week al heel veel mogen doen. Het was de bedoeling dat Romilda op zorg zou staan, dus 's ochtends de kinderen uit bed halen etc. En dat ik op de dagopvang zou komen. Maar aangezien we zelf onze dagen mogen inplannen heb ik me ook aan de zorg gewaagd. Eigenlijk een nieuw deel voor me. Romilda en de medewerkers hebben me eerst veel geholpen met dingen op dit gebied. Nu gaat het al aardig goed! S'ochtends halen we de kinderen uit bed en gaat ze baden, zoals ze dat hier noemen. Baden = douchen. Daarna kleden we ze aan, geven we ze eten en drinken en brengen we de kinderen naar de groep. Als dit allemaal is gedaan brengen we bepaalde kinderen naar de activiteiten ruimte. Ze hebben hier een ballenbak, knutselspullen, muziekinstrumenten, een TV, speelgoed, puzzels en nog veel meer. Dit duurt tot half 12. Hierna gaan we zelf even wat eten. Na het eten helpen we de kinderen op de dagopvang even met verschonen, eten geven etc. Als dit allemaal klaar was gingen we onze hulp aanbieden op wonen. Met de kinderen spelen, knuffelen, snoezelen en natuurlijk voeden. De kinderen vinden het fijn als je met ze knuffelt. De meeste kinderen hebben nooit echt extreem veel liefde gehad en de ouders zijn hiervan niet meer in beeld. Ik denk dat dat wel genoeg zegt.

Wel vind ik het lastig om eerst in te voegen en daarna bij te voegen. Romilda attendeerde me erop dat ik niet al te enthousiast met al m'n ideeën moet aan komen zetten in onze eerste stage week. Oja, oeps. Soms wil je je kennis en ideeën gewoon graag inbrengen, maar dat kan natuurlijk niet gelijk. Ze moeten eerst weten wie en hoe je bent.

Romilda en ik hebben ook geld ingezameld voor Betheljada. We hebben al leuke ideeën wat we met dit geld gaan doen. Knuffeltjes kopen, lava lampen voor in de snoezelruimtes, de kamers van de kindjes wat kleur geven etc. We gaan een ideeën lijst maken. Bedankt iedereen voor jullie gift!!! We zijn enorm dankbaar. :)


Maandagmiddag rond 2 uur komen de cliniclowns. Ze komen op elke groep de kinderen opvrolijken. Dit vind ik echt heel goed!! Afgelopen maandag waren ze er niet, maar aankomende komen ze zeker weten. Ik ben benieuwd!
Elke woensdag gaan we mee zwemmen, afgelopen woensdag dus ook. Het was ge-wel-dig. Romilda en ik mochten een kindje 'uitzoeken' om mee te nemen. We gingen met 2 busjes heen. Gek vind ik wel dat de achterklep van het busje open word gedaan, hier matrasjes liggen en de kinderen (die niet kunnen zitten) gewoon (zonder vast te maken) op worden gelegd. Blijkbaar is dit heel normaal hier.
De kindjes vonden het geweldig, je zag ze genieten. Het was heel schattig en vooral leuk om te zien. Ik voelde me dankbaar.
Deze week heb ik ook al veel foto's gemaakt van de kinderen. Dit was gewoon toegestaan. De kinderen vinden het zelfs leuk om met ons op de foto te gaan.

Ook hebben Romilda en ik allebei een 'taak' binnen Betheljada. Naast onze opdrachten. Romilda haar taak is om alles rondom de medicatie hier uit te zoeken. Over mijn taak is het één en ander uit te leggen. Er is namelijk een kindje van nu 8,8 kg van bijna 14 jaar, kun je het je voorstellen? NEE, inderdaad. Dat wil je je gewoon niet kunnen voorstellen. En daarom wil ik hier wat aan gaan doen. Hij heeft veel aandacht en bovenal veeeel liefde nodig. Alles wat hij binnenkrijgt komt er net zo snel weer uit. Er is nu een soort 'zak' die je dan aan je kan hangen en waar hij dan in kan. Ze noemen het kangaroe-en. Hij is ongeveer net zo klein als een baby. Zo kan ik met hem wandelen etc.

Verder ga ik niet heel veel persoonlijke dingen vertellen over de kinderen i.v.m. hun privacy. Ook weet ik niet zo goed wat ik wel en niet mag vertellen.

Gisteravond (donderdagavond) is Ronnie langs geweest. De man van de tripjes. Hij heeft ons heel veel uitgelegd en informatie gegeven over de trips. Ik ben helemaal in de wolken, WAUW. Geweldig. Roze dolfijnen, slapen in hangmatten onder de sterrenhemel, dieren spotten, marondorpen (dorpjes die zijn opgericht door slaven die waren gevlucht) , kabelbanen, boottochtjes.... ik kijk er helemaal naar uit! We gaan onze tripjes aankomende dagen al vast zetten. Iets om naar toe te leven!! Het is ook zo'n gek idee dat er alweer bijna een halve maand voorbij is. Ik denk dat deze tijd hier echt voorbij vliegt!

Vanmiddag hebben we onze eerste intervisie bij onze mentor thuis. Verder zien we wel waar de dag ons brengt.

Liefs